|
Чаканне вiсiць над маёй галавой
Нiбыта цаглiна на тонкай драцiне
I цягнецца час
I шэпча гадзiннiк на школьнай лацiне
Нi быта ў звычайнай, лiнейнай гадзiне
Схавалася вечнасць паўдзённай парой
13.1/14:31
Халодныя сцены, нямытыя вокны,
Падлога амаль што ўцiскаецца ў столь,
I рэха выкручвае ў музыку стогны,
I пульс спараджае мелодыю-боль...
"Надломы сiмфонiй не слухаць дазволь!"
Адказам гучаць мармуровыя воплi
Багоў, што забылi вызвольны пароль.
13.1/14:43
Не скiнуць iм болей мiфiчныя тоны...
Расплюшчваю вочы, гляджу на паўсонны
Пустынны, паўцёмны, глухi калiдор.
Шум горада ў вокнах складаецца ў хор,
Далёкi, чужы, манатонны...
2000, студзень, 16, нядзеля, 14:23
|